මුහුණු පොතේ මිතුදම

සෙනෙහෙ ලබන්නට පවුලක් නොවුනා
සිත පවසන්නට මිතුරෙකු       නොවුනා
දෙනෝදහක් මැද තනිවනු         දැනුනා

හද වාවන්නට නොහැකිව         තැවුනා

මුහුණු පොතේ එක් දිනයක      සරනා
ඔබගෙන් මිතුදමේ ඇරයුම්      ලැබුනා
දිනයෙන් දිනයට කුළුපග       වෙමිනා
ළබැඳෙකු වී මට ළංවනු        පෙනුනා

පාළුව තනිකම ක්‍රමයෙන්       මැකුනා
දෑසින් සතුටේ කඳුළු            වැගිරුනා
දෙතොලග සිනහවේ කැකුළු     පීදුනා
සියලුම සුසුමන් සෙනෙහෙන්  පිරුනා

කෙලෙසත් කිසිදා වෙනස් නොවන්නා
සොයුරෙකු විලසින් මා      රැකගන්නා
ඔබ මට අපමණ පොරොන්දු     දුන්නා
ළදැරිය සේ මා අදහා               උන්නා

පිළිබඳ සිතිවිලි ඔබට            උපන්නා
ඔබෙ හද ඔබටම නතු     නොමවන්නා
බැන්ද සෙනෙහසට නිගා   නොවන්නා
ඉවසනු බැරිමුත් මා            සමුගන්නා


___ ශාලු ___